புரட்சிக்கவிதை-குருதி படிந்த மண்

செந்தமிழ் ஊரின் செம்மை சென்னியே/

செறிந்து தமிழூரும் யாழ்நதியே/

அதிகாரம் கொண்டு அடையாளம் கேட்டதுமே/

ஆக்கிரமித்து அழிக்க நினைத்த பாவியே/

மண்ணின் மகிமை புரியாத மானிடனே/

மாங்கனி சுவைத் தெரியாத சாதியே/

குண்டு மழைப் பொழிந்த உன்னால்/

குருதி படிந்த மண்ணாய் மாறியதே/

உரிமையை கேட்பது உனக்கு கோபமா/

உடல்களை அழிப்பது பகைமை சாபமா/

உதிரம் காட்டாறாய் மாறிய இடமா/

உண்மை வெல்லும் ஒருநாள் வேகமா/

எங்கள் எண்ணம் தங்க மகுடம்/

சங்காய் முழங்கும் சத்திய சபதம்/

குருதிப் புனல் கொட்டிய இடம்/

பசுமையாய் மாறும் எங்களின் தாகம்/